انواع برش رحم در سزارین
انواع برش رحم در سزارین نکته ای مهم می باشد. زیرا نوع برش رحمی ، در ترمیم جای برش و عوامل دیگر بعد از زایمان اثر مستقیم می گذارد.
در این مقاله به انواع برش رحم در سزارین و مزایا و معایب آن می پردازیم.
انواع برش رحم در سزارین ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دکتر زارع پور ، متخصص زنان و زایمان در تهران با دانش و مهارت بالا در زمینه ی زایمان ، مشتاقانه آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند. جهت هر گونه مشاوره با ایشان می توانید از طریق زیر اقدام کنید:
- 021-44447616
- 09329137333
- اینستاگرام
برحسب محل برش داده شده بر روی رحم در سزارین ، برش ها به دو نوع 1- کلاسیک (Classic C.S) و 2- سگمانتر ( Lower uterine segment or Cervical C.S) تقسیم می شود.
در نوع کلاسیک ، برش بر روی تنه رحم (بصورت عمودی ) و در نوع سگمانتر برش بر روی سگمان تحتانی داده می شود. برحسب جهت برش داده شده ، برش سگمانتر ؛ خود به دو نوع افقی یا عرضی (Low transverse) و عمودی یا طولی (Low vertical) تقسیم می شود.
1- برش کلاسیک
در این روش یک برش طولی بر روی سطح قدامی تنه رحم ( بالای سگمان تحتانی ) داده می شود و نیازی به جداسازی مثانه و کنار زدن پریتوئن وجود ندارد و لذا ساده ترین روش برای برش دادن است، اما به دلیل عوارض نسبتا بالا و خطرناک آن ( احتمال زیاد پارگی رحم در حاملگی های بعدی بخصوص حین زایمان ، ریسک چسبندگی های داخلی صفاقی و خونریزی ) کاربرد آن به موارد زیر محدود می گردد:
اندیکاسیون های برش کلاسیک
- نتوان سگمان تحتانی را در معرض دید قرار داد
- چسبندگی شدید سگمان تحتانی به مثانه در اثر جراحی قبلی
- قرار عرضی یک جنین بزرگ، بخصوص همراه با پارگی کیسه آب و گیر کردن مثانه درکانال زایمان
- جفت سرراهی با لانه گزینی قدامی
- بدنبال برخی از موارد پیوند کلیه که کلیه نزدیک به سگمان تحتانی قرار گرفته یا آن را مخفی کرده است.
- امکان برش دادن سگمان تحتانی وجود نداشته باشد(کارسینوم مهاجم سرویکس ، فیبروم و غیره)
- کوچکی شدید جنین
- نمای بریچ ( عدم تشکیل کامل سگمان تحتانی )
(توجه: گاها به دلیل بروز مشکلات غیره منتظره در حین زایمان ممکن است ، نیاز به گسترش دادن برش پیدا شود.)
2- برش سگمان از نوع Incision Low Vertical ( Sellheim or kronig)
در این روش یک برش عمودی ( یا طولی) بر روی سگمان تحتانی رحم داده شده و تقریبا همیشه به قسمت انقباضی سگمان فوقانی گسترش می یابد. از این روش عمدتا در مواردی که انجام برش عرضی آسان یا امکان پذیرنباشد ( پرزانتاسیون های غیرعادی، چندقلویی، جنین شدیدا نارس در نولی پار، موقعیت خاص جفت) استفاده می شود. (سگمان تحتانی بیشتر ، بصورت عرضی برش داده می شود.)
معایب این روش عبارتند از:
- احتمال آسیب زیاد به مثانه
- گسترش برش به بالا ( رحم )
- خطر پارگی رحم در حاملگی بعدی
- ترمیم مشکل برش و خونریزی در صورت گسترش پارگی
- برش سگمان از نوع (Low transverse incision “kerr”)
در این روش یک برش عرضی ( برش انتخابی ، به خصوص در پرزانتاسیون سفالیک) روی سگمان تحتانی رحم که قابلیت انقباضی نداشته و نازک هم هست، داده می شود. به همین دلیل در آن امکان خونریزی کم بوده و نیز احتمال پارگی رحم در حاملگی های بعدی کاهش می یابد، ترمیم آن آسان تر صورت می گیرد و خطر چسبندگی روده ها به محل برش کمتر است. در حال حاضر این برش رایج ترین روش مورد استفاده در سزارین های غیراورژانسی است.
معایب این روش عبارتند از:
- امکان گسترش برش به طرفین ( پارگی عروق رحمی)
- گسترش برش به طرف پایین ( سرویکس و واژن)
- وقت گیر بودن این نوع برش
2 پاسخ
جای برش های سزارین بعد از زایمان رو چطور میشه از بین برد؟
براي رفع جاي عمل سزارين تزريق دارو وكربوكسي تراپي كمک مي كنه.