استرس یا مشکلات زناشویی از جمله عواملی است که می تواند سبب اختلالات ارگاسم شود و فرد را از رسیدن به ارگاسم باز دارد. این مشکل در آقایان به صورت تاخیر در نعوظ باشد و یا نعوظ بسیار سریع اتفاق بیفتد. در خانم ها این اختلال به صورت دیگری است. براساس تحقیقات نشان داده شده است که خانم ها برای رسیدن به ارگاسم نیاز به تحریک کلیتوریس دارند و بیش تر آن ها ارگاسم را از این طریق تجربه می کنند، این در حالی است که تعداد اندکی از خانم ها با دخول ارگاسم را تجربه می کنند. تشخیص اینکه مشکل ارگاسم به دلیل عدم تحریک کافی یا سایر عوامل است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله با ما همراه باشید تا در این خصوص اطلاعاتی را به شما ارائه دهیم.
بیش تر بخوانید : بارداری و رابطه جنسی
علائم اختلال ارگاسم
مصرف داروها تنها عامل و به عنوان اصلی ترین عامل در رسیدن به ارگاسم نیست، چرا که حداقل 6 ماه نیاز است تا اثبات شود که این مشل به دلیل مصرف برخی داروهاست و به این شرط که بیش از 70 درصد موارد در حین رابطه دچار مشکل شوند.
ارگاسمی که خانم ها می توانند آن را تجربه کنند، از سنین بلوغ آغاز شده و تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند. سن یکی از عواملی است که می تواند سبب بروز اختلالات ارگاسمی شود. اختلالات ارگاسمی با افزایش سن رابطه مستقیم دارد.
عوامل موثر در اختلالات ارگاسم
- افرادی که در ایجاد رابطه عاشقانه دچار مشکل هستند و بلد نیستند و یا این رابطه سریع تمام می شود. ( این عامل می تواند به دلیل ازدواج های سنتی باشد. )
- خانم هایی که در رابطه جنسی به اندازه کافی تحریک نمی شوند.
- مشکلات رابطه زناشویی همچون عدم اعتماد کافی و تفاهم نظر نیز می تواند در این موارد دخیل باشد.
- نداشتن اطلاعات کافی از عملکرد دستگاه ژنیتال در خانم ها و آقایان
- زن و مرد برای داشتن رابطه جنسی خوب باید درباره نوع روابط خود بیش تر صحبت کنند تا بدانند که هر کدام از جچه رابطه ای لذت می برند، عدم اطلاع کافی از این موارد نیز در اختلالات ارگاسم دخیل است.
- داشتن استرس و اضطراب حین برقراری رابطه جنسی
- احساس ترس به دلیل ترک شدن و یا پشیمانی از آن
- داروهای ضد افسردگی همچون سروتونین، اینهیبیتورز و سلکتیو که می توانند سبب بروز این مشکل شوند.
- داشتن اختلاللا روانی همچون افسردگی و اضطراب
- اختلالات فیزیکی
- سابقه ترومای فیزیکی یا حسی مثل تجاوز جنسی
- مشکلاتی همچون آسیب نخاعی، بیماری MS و داشتن اختلالات و بیماری های دستگاه تناسلی
- مشکلات سایکولوژیک
بیش تر بخوانید : زایمان سزارین
بهترین روش های درمانی برای اختلالات ارگاسم
هورمون درمانی یکی از روش های درمانی اختلالات ارگاسم برای افرادی است که رابطه جنسی همراه با درد دارند، و به همین دلیل است که علاقه به ایجاد برقراری رابطه نیز کم تر شده و یا به کل از بین می رود.
سکس تراپی روش درمانی است که در آن 65 الی 85 درصد موفق به حل مشکلات ارگاسم می شوند. در اختلال ارگاسم اولیه معمولا تا 75 درصد به درمان اولیه پاسخ می دهند.
روان درمانی ر وهله ای جوابگو و درمان اختلالات را بر عهده دارد که افراد به دلیل استرس و اضطراب زیاد، نداشتن روابط عاشقانه و یا به اصطلاح عشقبازی و نداشتن رابطه جنسی کامل به دلیل عدم کنترل، سبب خودارضایی خانم ها می شود.
در حالت کلی، روش های درمانی زیادی برای درمان این اختلال وجود دارد که از رایج ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- ورزش کردن برای نشاط بیش تر و حس بیش تر
- خودارضایی برای یافتن نوع اختلال
- تکنیک های آرامش بخش
- تحریک کننده های عصبی یا به اصطلاح وایبراتورها که سبب تحریک عصب می شوند.
- فیلم های محرک و فانتزی های جنسی و یافتن اختلال با تجوجه به این موارد
- برای افرادی که به آن ها تعرض جنسی شده، سایکوتراپی بهترین گزینه درمانی است.
- داشتن رابطه جنسی بدون کوچک ترین قضاوت درباره همدیگر
- داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین که جزو SSRI هاست، برای داشتن رابطه جنسی خوب باید آن را قطع کنند و جایگزین های دیگری برای افسردگی نظیر بوپروپیون مصرف نمایند.
ارتباط بین روش های پیشگیری از بارداری و اختلالات ارگاسم
قرص هایی همچون قرص های اکسیدی و روش های پیشگیری و قرص های ضد بارداری افراد را تحت تاثیر قرار داده و مانع از رسیدن به ارگاسم می شود، همین کار می تواند لذت جنسی را کاهش دهد. این داروها به دلیل اینکه هورمونی هستند و سبب کاهش استروژن شده و بر پایه پروژسترون هستند، سبب کاهش لذت جنسی و در نتیجه مشکلات جنسی می شوند.
در حالت کلی، روش های پیشگیری از بارداری شامل داروهایی و IUD هایی است که بر پایه پروژستورون هستند و همین عوامل می توانند رسیدن به ارگاسم را کاهش دهند و اختلالات ارگاسمی را سبب شوند. دیگر روش های بارداری تاثیر زیادی بر ارگاسم ندارند و این داروها هستند که بیش تر سبب مشکلات ارگاسم می شوند.
البته باید این نکته ذکر شود که کاندوم یکی از روش های پیشگیری است که عصب جنسی را ضعیف کرده و سبب تاخیر می شوند، می تواندد در این اختلال تاثیر بگذارند.
تاثیر سن بر اختلالات ارگاسم
عفونت مجاری ادراری، یائسگی، مشکلات دیابت، آرتریت، آترواسکلروز از جمله رایج ترین مشکلات است که با بالا رفتن سن خانم ها می تواند تاثیر مستقیمی بر روابط جنسی بگذارد. خانم های مسن دچار کاهش میل جنسی می شوند که به دلایل زیر این اتفاق می افتد :
- با افزایش سن، هورمون استروژن کاهش می یابد که همین امر می تواند روی عضلاتی که وظیفه حفاظت از لگن را دارند، تاثیر بگذارند و سبب پرولاپس شانه، رحم، روده کوچک و رکتوم واژن شوند.
- کاهش انعاف پذیری و در واقعا الاستیکی بودن واژن و نازک شدن آن
- کم شدن ترشحات واژن که سبب خشکی واژن و در نتیجه اختلالات ارگاسمی می شوند.
- از دست رفتن لایه خارجی وان که سبب سوزش و درد دهانه واژن هنگام رابطه جنسی می شوند.
- با افزایش سن، تستسترون کاهش می یابد.
- تمایلات جنسی با بالا رفتن سن، کاهش می یابد.
- بی اختیاری ادرار که سبب شرمندگی و اختلالات ارگاسمی می شود.
- کاهش اسیدیتی واژن که سبب تحریک پذیری و دردناک و عفونی شدن واژن می شود.
- اترواسکلروز که جزو اختلالات عروقی است، می تواند جریان خون را کاهش داده و سبب بروز این اختلالات شود.
- جراحی یکی از روش های درمانی برای خانم های مسن است که افزایش سن آن ها مانع از تحریک و رسیدن به ارگاسم می شود.
داروی تستسترون برای افزایش ارگاسم معمولا در صورت لزوم تجویز می شود ولی به دلیل عوارضی همچون دورگه شدن صدا و افزایش موهای زائد دارد، بهتر است این دارو ها و یا داروهای ترکسیب داده نشود.
